Angkor Zone

អរគុណសម្រាប់ការជួយ ស៊ែរបន្តរ ទាក់ទងរឿងកុមារ ពេជ្រ ថៃ ដែលជាម្ចាស់ជ័យលាភី The Voice Cambodia Kid រដូវកាលទី១ ក្នុងការទទួលយកអាហារូបករណ៏ សិក្សានៅសាលាបញ្ញាសាស្រ្តអន្តរជាតិ។ នាងខ្ញុំជាអ្នកទទួលខុសត្រូវផ្ទាល់ក្នុងការទទួលយក កុមារ ពេជ្រ ថៃ មកធ្វើតេស្តឲ្យចូលរៀននៅសាលាបញ្ញាសាស្រ្តអន្តរជាតិកាលពីថ្ងៃទី២៧ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៧

យូរបិុនណាហើយដែរយើងមិនឆាតជាមួយគ្នា យូរបិុនណាហើយដែរយើងមិននិយាយជាមួយគ្នា យូរដែរហើយ ដែរបងលែងមានអ្នករំខាន លែងមានអ្នករករឿងរញ៉េរញ៉ៃបង 😐 ពេលនេះបងប្រហែលជាសប្បាយហើយព្រោះស្រីម្នាក់នេះ មិនរំខានបងដូចមុន ហើយបន្តិចទៀតពួកយើង នឹងក្លាយជាអ្នកដ៏ទៃ មែនទេ😓 @កវី_ដ្រាម៉ា

កូនតូចរបស់អ្នកដែលទើបនឹងចូលសាលាមត្តេយ្យ តែងតែមានកម្លាំងកំហែងរត់លេង ជាពិសេសពេលយប់ គេមិនងាយងងុយទេ។ ដើមី្បជួយសម្រួលដល់ការលំបាករបស់ម្តាយគ្រប់រូប ទំនើបសូមណែនាំនូវវិធីហាត់ប្រាណក្បាច់យ៉ូហ្កាបែបសប្បាយៗ ដែលអ្នកអាចឲ្យកូនរបស់អ្នកហាត់រៀងរាល់យប់៖   ១. ក្បាច់មេអំបៅ ឲ្យកូនរបស់អ្នកអង្គុយចុះ ខ្នងឲ្យត្រង់ រួចបត់ជើងទាំងពីរមកខាងមុខ ដោយឲ្យបាតជើងទាំងពីរផ្គុំគ្នា។ បន្ទាប់មក អ្នកប្រាប់ឲ្យកូនអ្នកទទះជើងទាំងពីរដូចស្លាបមេអំបៅ។ ២. ក្បាច់ឆ្កែឃ្វាលចៀម ឲ្យកូនរបស់អ្នកអោនក្បាលចុះ ចំកោងខ្លួន

For Japan It is also known as one of the “high quality” countries in the world, and is also a

អុីចឹងបានបុរសៗបូករួមទាំងប្រុសខ្ញុំផងដែរ ឆ្ងាញ់និងខារ៉ាអូខេ? ព្រោះជាកន្លែងក្រាបពង ទ្រូងនិងទ្រូងអង្រួនរកគ្នា អស់ប៉ុន្មានអស់ទៅអោយតែពៅផ្តល់ក្តីសុខដ៏អនាធិបតេយ្យចឹងៗដល់រៀមរា ទោះម៉ោងនេះអូនជារបស់បង ហើយម៉ោងក្រោយអូនជារបស់គេដោយ សំខាន់ទុកអោយបងជក់ខ្យល់មួយកម្រួលសិន។ «និយាយលេងទេខ្ញុំមិនដល់ថ្នាក់ហ្នឹងទេ មានតែលើសហ្នឹង» Credit: Phorn Sophal   ទស្សនាវីដេអូ៖ »» រឿងរ៉ាងដែលចុងក្រោយនឹកស្មានមិនដល់…នៃលទ្ធផលលះបង់ប្រពន្ធល្អ ទៅយកនារី KTV… ក្រោយពេលរៀបការបាន 3ឆ្នាំ ជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកយើងសោះកក្រោះខ្លាំងណាស់

ពាក្យគ្រាមភាសាខ្លះនៅបន្ទាយមានជ័យ – សោ = អស់កំលាំង – យ៉ាក = ពិបាក – រ៉ណា = នរណា – ស្នំតើ = សមតើ, ល្អជាតើ, ឧ.កូននេះស្នំតើ ចេះជួយការងារម៉ែឪ។

ខ្ញុំធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុនមួយដែលជួនកាលក្រុមហ៊ុនបានតម្រូវឲ្យខ្ញុំចុះទៅតាមខេត្តដើម្បីទំនាក់ទំនងអតិថិជន។ថ្ងៃនោះដែរខ្ញុំបានចុះទៅកាន់ខេត្តសៀមរាប ចំនួន៣យប់ ទម្រាំទៅដល់សៀមរាបជិតយប់ទៅហើយខ្ញុំបានទៅជួលបន្ទប់សណ្ឋាគារតម្លៃមិនថ្លៃពេកមួយដើម្បីស្នាក់នៅ ដោយថ្ងៃនោះសណ្ឋាគារមានភ្ញៀវពេញអស់ទៅហើយនៅសល់តែបន្ទប់មួយលេខ៣៣៣ ដែលនៅជាន់ខាងលើគេបង្អស់ ណាមួយខ្ញុំអស់កម្លាំងពេកផង ខ្ញុំមិនបានជាសួរនាំអ្វីច្រើននោះទេ។ក្រោយពីប្រគល់សោររួចមកខ្ញុំក៏ចាក់បើកទ្វារចូល តែមានអារម្មណ៍ថាស្អុយតិចតិច តែដោយសាររហត់នឿយនឹងការធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយខ្ញុំដេកលង់លក់ទាំងមិនខ្ចីផ្លាស់ខោអាវសោះ កំពុងតែដេកសុខៗ ខ្ញុំដូចជាមានអារម្មណ៍ថាមានមនុស្សគេងនៅក្បែរខ្ញុំឈោងដៃបើកភ្លើងអំពូលនៅជិតនោះ តែមិនឃើញមាននរណាសោះខ្ញុំគ្រវីក្បាលគិតម្នាក់ឯង<<យីចេះរវើរវាយផ្តេសផ្តាសទៅកើតអញ>>។​ យប់ដំបូងនោះខ្ញុំគេងលក់ទើសភ្លឺ ហើយព្រឹកឡើងទៅបំពេញការងារតាមធម្មតា។យប់ទី២ ក្រោយពីស្រស់ស្រូបអាហារហើយ ខ្ញុំអង្គុយសរសេររបាយការណ៍រហូតដល់ម៉ោង១២យប់។​ កំពុងតែសរសេរខ្ញុំរបានឮសម្លេងអ្វីម៉្យាងដូចជាសម្លេងមនុស្សដើរចុះដើរឡើង ជួនកាលឮសម្លេងបើកទ្វារបន្ទប់ទឹក ខ្ញុំគិតថាប្រហែលជាភ្ញៀវបន្ទប់ផ្សេងទេដឹងយប់ថ្មើនេះហើយមិនព្រមដេកពួន ខ្ញុំបើកទ្វារមើលទៅខាងក្រៅតែមិនឃើញមាននរណានោះទេ